" از تو هم هیچ نفهمیدم من »

Praise the Lord from the earth, You great sea creatures and all the depths;
Fire and hail, snow and clouds; Stormy wind, fulfilling His word;
Mountains and all hills; Fruitful trees and all cedars;
Beasts and all cattle; Creeping things and flying fowl
Psalm 148, 7-10
خدارا از روی زمین ستایش کنید!
ای موجودات بزرگ دریا و اعماق
ای آتش و تگرک، ای برف و ابرها، ای بادهای طوفان زا، حرف اورا اطاعت کنید!
ای کوه ها و بلندی ها، ای درختان بارآور و کاج ها،
ای حیوانات وحشی و اهلی، ای خزندگان و پرندگان!
(مزامیر تورات، 148، 7-10)

تُسَبِّحُ لَهُ السَّمَاوَاتُ السَّبْعُ وَالأَرْضُ وَمَن فِيهِنَّ وَإِن مِّن شَيْءٍ إِلاَّ يُسَبِّحُ بِحَمْدَهِ وَلَكِن لاَّ تَفْقَهُونَ تَسْبِيحَهُمْ إِنَّهُ كَانَ حَلِيمًا غَفُورًا ﴿۴۴﴾
آسمانهاى هفتگانه و زمين و هر كس كه در آنهاست او را تسبيح مى‏گويند و هيچ چيز نيست مگر اينكه در حال ستايش تسبيح او مى‏گويد ولى شما تسبيح آنها را درنمى‏يابيد به راستى كه او همواره بردبار [و] آمرزنده است (۴۴)
سوره ۱۷: الإسراء
Perhaps you have noticed that even in the very lightest breeze you can hear the voice of the cottonwood tree; This we understand is its prayer to the great spirit, for not only men, but all things and all beings pray to him continually in differing ways.
Black Elk (a Sioux Indian Chief), ca 1863-1950
آیا متوجه شده اید که حتی همراه با کمترین وزش نسیم می توانید صدای درختان چوب پنبه را بشنوید، ما باورداریم که این صدا ستایش درخت برای روح بزرگ است زیرا نه تنها آدم ها بلکه تمام موجودات و پدیده ها دائماً به شکل های گوناگون مشغول ستایش اویند.
(گوزن سیاه، رئیس یکی از قبایل سیوکس، سرخپوستان آمریکا، 1863 – 1950)
میگم ها آخدا حالا کاری ندارم که این آیه ها شاعرانه و زیبا و خیال برانگیز است، این هم درست که وقتی از تورات بگیر بیا تا قرآن و سرخپوستان آمریکا حرف از "تسبیح گویی" همه ی موجودات عالم می زنند، ما چه کاره باشیم جرات کنیم حرف دیگری بزنیم؟ اما خودت بگو آخه مگه عقده خود کم بینی داری خدا جون؟ این همه رو آفریدی صبح تاشب بیست و چهارساعته تسبیحتو بگن؟ جانِ من؟
به قول شاعر: "آخدا خوب که سنجیدم من - از تو هم هیچ نفهمیدم من"